بهانه ی خلقت

 

عید زیبای برائت از عدو دارد ربیع       عید میلاد دو دلدار نکو دارد ربیع

موسم سر مستی دلهای شیدا آمده    مصطفی (ص)با حضرت صادق به دنیا آمده

 

میلاد نبی اکرم ،بهانه ی خلقت و خورشید آسمان علم الهی امام صادق مبارک .

 

 

 

یادت باشه

یادت باشه

دنیا گرده ،هر وقت احساس کردی به آخرش رسیدی ،شاید نقطه ی شروع باشه .

تجلی ولایت

در انتظار سپیده

تجلی شکوه فرح بخش ولایت عهدی آخرین ذخیره ی هستی مبارک .

 

آجرک الله یا بقیه الله

هشدار که ماتم عظیم است امروز                      دلها همه با غصه ندیم است امروز

بر صاحب عصر تسلیت باید داد                          کان درّ گرانمایه یتیم است امروز . . .

من می دانم

من می دانم که :

هر اقدام بزرگ ابتدا محال است ،پس تلاش می کنم تا محال را به ممکن تبدیل کنم .

من می دانم که :

هیچ گاه برای بهتر شدن دیر نیست .

من می دانم که :

شکست به هموارتر کردن جاده ی موفقیت کمک می کند .

من خیلی چیز ها می دانم ولی : فرصت نوشتن ندارم .

 

کلامی از شیخ بهایی

آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست،

زیرا

اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است !
اگر کم کار کند، میگویند تنبل است !
اگر بخشش کند، میگویند افراط میکند !
اگر جمع گرا باشد، میگویند بخیل است !
اگر ساکت و خاموش باشد، میگویند لال است !
اگر زبان آوری کند، میگویند وراج و پر گوست !
اگر روزه برآرد و شبها نماز بخواند، میگویند ریا کار است !
و اگر نکند، میگویند کافر است و بی دین !
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز از خداوند نباید از کسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید.
شاد باشید، مهم نیست این شادی چگونه قضاوت شود.

 

ای کاش و تبریک

ای کاش

زمانی که خداوند در صحرای محشر بپرسد ،چه داری ؟

حسین علیه السلام سر بلند کند و بگوید :

حساب شد ،مهمان من است

حلول ماه ربیع الاول مبارک

 

قطعه ای از بهشت

هر چند حال و روز زمین و زمان بد است

یک تکه از بهشت در آغوش مشهد است

حتی اگربه آخر خط هم رسیده ای

آنجا برای عشق شروعی مجدد است

 

السلام علیک یا ثامن الحجج

آجرک الله یا بقیه الله

 

یا ثامن الحجج

 

آسمان زیر پرت بود زمین افتادی
یک عبا روی سرت بود زمین افتادی

نه صدای تو به گوش کسی آن روز رسید
نه کسی دور و برت بود زمین افتادی

صورتت خاکی و دستار و عبایت خاکی
مادرت در نظرت بود زمین افتادی

زهر از جان تو آقا جگرت را می خواست
آتشی بر جگرت بود زمین افتادی

ناله می کرد جوادت به سرش می زد آه
اشک در چشم ترت بود زمین افتادی

مثل یک مار گزیده به خودت پیچیدی
خوب شد که پسرت بود زمین افتادی

ولی افسوس به میدان دل خون برد حسین
نیزه از پشت زدند و به زمین خورد حسین
***مسعود اصلانی***

 

 

 

آغاز شوم

...وامروز آغاز غربت و مظلومیت علی (ع)

و آغاز ،به پایان رسیدن لحظه لحظه های عمر بانوی پهلوشکسته 

وآغاز به غربت رفتن شیعه

###########################################

امان از سقیفه