تفالی به حافظ

و امروز تفالی به حافظ

رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید                وظیفه گر برسد ،مصرفش گل است و نبید

صفیر مرغ برآمد ،بط شراب کجاست ؟               فغان فتاد به بلبل ، نقاب گل که کشید ؟

ز میوه های بهشتی چه ذوق دریابد ؟               هر آنکه سیب زنخدان شاهدی نگزید

مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب              به راحتی نرسید ، آنکه زحمتی نکشید

ز روی ساقی مهوش گلی بچین امروز               که گرد عارض بستان خط بنفشه دمید

چنان کرشمه ی ساقی دلم ز دست ببرد          که با کسی دگرم نیست برگ گفت و شنید

من این مرقع رنگین چو گل بخواهم سوخت        که پیر باده فروشش به جرعه ای نخرید

بهار می گذرد دادگسترا ،دریاب

که رفت موسم و حافظ هنوز می نچشید