اینجا تهران

اینجا تهران است. شهر تلویزیون‌های مدرن. شهر گیرنده‌های امواج مهاجم

همه چیز عادی است. قطارهای مترو بی وقفه مردم را جابه جا می کنند. ساختمانها یکی پس از دیگری راه آسمان را در پیش می گیرند و هر روز مزونی تازه از دل مدرنیته سر بیرون می آورد.

نمی دانم رهگذران خیابانهای زیبا و آرام این کلانشهر پر ماجرا روزهای گذشته را به یاد دارند یا خیر. آن روزهایی که هیچ چیز عادی نبود. قطارها در بدرقه احساس مادرانی شیردل به سوی اندیمشک و اهواز حرکت می کردند و آسمان در نزدیکی زمین بیتوته کرده بود. گویی این شهر بزرگ آن روزها را به یاد ندارد. روزهایی که رنگ خاکی لباس رزمندگان، آبروی این شهر بود

یادش به خیر! آن روزها در شهرمان فرهنگسرا نداشتیم اما کسی دلش به فرهنگ های وارداتی خوش نبود. آن روزها در شهرمان پارک "آب و آتش "نداشتیم اما سرداران! خود را به آب و آتش می زدند تا حرف امام روی زمین نماند.

یادش بخیر! آن روزها تلویزیون های سیاه و سفید ما "ای لشگر صاحب زمان" پخش می کرد و روی دفترهای مشق مان نوشته بود تعلیم و تعلم عبادت است. در خیابان جمهوری خبری ار تابلوهای عریض تبلیغاتی نبود و مسیر انقلاب تا امام حسین ^{علیه السلام} همیشه باز بود.

اینجا تهران است. شهر تلویزیون های مدرن. شهر گیرنده های امواج مهاجم. این روزها در خیابان جمهوری همه به دنبال عرضه خود هستند و کسی پسوند اسلامی آن را به یاد ندارد. اینجا تهران است. شهر برج های بلند و خیابان های زیبا

این روزها در تهران "برج میلاد" ساخته اند تا اقشار آسیب پذیر! یادشان باشد سر برج باید کلی قسط بپردازند. سرداران دیروز، سردمداران امروز بالندگی شهر هستند با این تفاوت که لباسهای خاکی شان را سالهاست که شسته اند.

راستی چند صباحی است در شهر "باغ موزه دفاع مقدس" هم داریم. محلی برای انتقال فرهنگ دفاع به نسلهای آینده. هر چند در آن خبری از بسیجیان نیست اما همه بسیج شده اند تا در کارنامه خود سهمی از این باغ و بستان داشته باشند.

 

یادش به خیر! نوروز امسال چند روزی میهمان بغضهای شلمچه بودیم. آنجا خبری از روسری های عقب رفته نبود. در آنجا خاله ها و عموها برای تربیت کودکان حرکات موزون اجرا نمی کردند. خاک رنگی از عشق داشت و آفتاب با همه مهربان بود.

کاشکی در شلمچه می ماندم، بغض من وا نمی شود در شهر
زان همه شور و حال و سرمستی، هیچ پیدا نمی شود در شهر

به ادامه ی مطلب مراجعه شود

نقاشی خدا

فتبارک الله احسن الخالقین

ادامه ی نقاشی خدا در ادامه ی مطلب

یکی هست

اگر یاد بگیری قوی شوی ،آنقدر که با هر تلنگری نشکنی

و با ناراحتی های کوچک دلت نشکند و شادی ها تورا از خودت بیخود نکند

آن موقع با یک لبخند به استقبال صبح می روی و با همه ی خستگی هایی که داری یادت می ماند که:

یکی هست که دوستت دارد

یکی هست که به تو فکر می کند

یکی هست که هوایت را دارد 

فقط کافی است به آسمان نگاه کنی ،لبخند بزنی و برای به دست آوردن خواسته های رنگ پریده ات ،برای رسیدن به تمام آنچه که در ذهن داری یک قدم برداری ،مطمئن باش آن موقع ، او ، همان که همیشه از تو مراقبت می کند به خواسته هایت رنگ می بخشد و راه رسیده به هدف هایت را برایت هموار می کند ،فقط تو بخواه با تمام وجودت فقط بخواه ...

سمانه شمس نژاد

خدایا تو قلب مرا می خری ؟

خدایا تو قلب مرا می خری؟

 دلم را سپردم به بنگاه دنیا

و هی آگهی دادم اینجا و آنجا

و هر روز برای دلم مشتری آمد و رفت
و هی این و آن
سرسری آمد و رفت
ولی هیچکس واقعا اتاق دلم را تماشا نکرد
دلم، قفل بود
کسی قفل قلب مرا وا نکرد.
یکی گفت: چرا این اتاق پر از دود و آه است؟
یکی گفت :چه دیوارهایش سیاه است؟
یکی گفت :چرا نور اینجا کم است؟
و آن دیگری گفت :و انگار هر آجرش فقط از غم و غصه و ماتم است!
و رفتند و بعدش دلم ماند بی مشتری
و من تازه آن وقت گفتم خدایا تو قلب مرا می خری؟
و فردای آن روز خدا آمد و توی قلبم نشست
و در را به روی همه پشت خود بست
و من روی آن در نوشتم
ببخشید دیگر برای شما جا نداریم
از این پس به جز او کسی را نداریم.

 

سراینده:عرفان نظرآهاری

 

روز غربت

امروز روز غربت ما بچه شیعه هاست

آن کس که موهن به ذوات مقدس است

شاهین که نه! قسم یه حقیقت که کرکس است

مهدی بیا که خوانده تو را دشمنی به خواب

در غیبت تو شیعه چه تنها و بی کس است

*

امروز روز غربت ما بچه شیعه هاست

روز دروغ بستن بر عاشق خداست

دیروز گنبدی ز عداوت فرو شکست

امروز نوبت گل مدفون به سامراست

*

هر جا که نور نیست سیاهیّ و ظلمت است

هادی هدف ز غفلت افراد امّت است

توهین او مسلّم و پیداست در دمی

کز او به جا تولد و روز شهادت است

*

دشمن نشست و دید به لب ها رضا رضاست

یا هر چه هست،حرف دو فرزند مرتضی است

پنداشت ده امام گذشته است و رفته است

از یاد آن که در دو جهان هادی الهدی است

*

هادی! همان که گفت که زندانیت کنند

امروز کف زدند که قربانیت کنند

با لکه ای ز رنگ  نجاست نمی شود

آلوده ،بحر روشن طوفانیت کنند

برگرفته شده از سایت تبیان

تبریک

الهی: چنان کن که ندای "این الرجبیون" را ما لبیک گوییم و به سلامت از شاهراه شعبان

به مدد مولودهایش ،لباس میهمانی به تن کنیم و به واسطه ی رمضان غبار جان زدوده و

در میقات لیله القدر به  دیدار محبوب نائل شویم .     انشالله

مراحل درس خواندن

 

 

1) شروع امتحانات :فردا امتحان دارم از نیم ساعت دیگه شروع می کنم به درس خواندن

2) نیم ساعت بعد: از 44دقیقه ی دیگه شروع می کنم که ساعت دقیقا بشه 4 بعد از ظهر 

3) 44دقیقه ی بعد :بذار یه موزیک گوش کنم که خوب شارژ بشم بعد شروع کنم به خوندن  

4)بعد از موزیک : فوتبال را که دیدم دیگه واقعا می رم سر درس خوندن 

5) بعد از فوتبال : شام بخورم که انرژی برا خوندن داشته باشم 

6) بعد از شام : وای لباسهام را اتو کنم که فردا مرتب باشم

7) بعد از اتو : ایمیلم را چک کنم و پیامک ها را جواب بدم دیگه واقعا درس می خونم

8) بعد از دیدن ایمیل: اووووووووووووه ساعت 4 صبح شد ،اشکال نداره یک کم بخوابم امتحان بعدی را خوب می دم .

البته و صد البته لازم به ذکر است که دانش آموزان من از این مراحل بطور کلی بری هستند .

خدا کند تو بیایی

از عمق ناپیدای مظلومیت ما ،صدایی آمدنت را وعده می داد .

صدا را ،عدل خداوندی صلابت می بخشید و مهر الهی گرما می داد .

و ما هر چه استقامت ، از این صدا گرفتیم و هر چه تحمل ،از این نوا دریافتیم .

درزیر سهمگین ترین شکنجه ها تاب می آوردیم چرا که شکنج زلف تو را می دیدیم .

در کشاکش تازیانه ها ،برق نگاه تو تابمان می داد و صدای گامهای آمدنت ،توانمان می بخشید .

دردها همه از آن رو تاب آوردنی بود که آمدنی بودی .

سنگینی بار انتظار بر پشت ما ، سنگینی یک سال و دو سال نیست یک قرن و دو

قرن نیست.حتی از زمان تودیع یازدهمین خورشید هم نیست .

تاریخ انتظار و شکیبایی ما به آن ظلم که در عاشورا برما رفته ،بر می گردد .

تاریخ استقامت ما ،از آن هم دورتر می رود ،از عاشورا می گذرد و به بعثت

پیامبر می رسد.

اما تاریخ صبر ما و انتظار ما به دورتر بر می گردد . به مظلومیت و تنهایی عیسی ،

به غربت موسی ، به استقامت نوح ، و از همه ی اینها گذر می کند تا به مظلومیت هابیل می رسد .

انتظار و بردباری ما را وسعتی است از هابیل تاکنون و تا برخاستن فریاد جبرئیل در

زمین و آسمان و آوردن مژده ی ظهور .

و در آن زمان هستی حیات خواهد یافت ، عشق پر و بال خواهد گشود و در رگهای  

خشکیده ی علم ،خون تازه خواهد دوید . پشت هیولای ظلم و جهل با خاک ،انس

جاودان خواهد گرفت . شیطان خلع سلاح خواهد شد ، انسان برمرکب رشد خواهد

نشست و عروج را زمزمه خواهد کرد .

انشالله 

( تلخیص از کتاب خدا کند تو بیایی ، ازسید مهدی شجاعی )

و ،ای کاش ...

اللهم عجل لولیک الفرج

 

 

 

تسلیت و تهنیت

سالروز عروج ملکوتی عبد صالح حق ، بهجت عارفان و سرور عاشقان بر خاکیان تسلیت و بر افلاکیان تهنیت باد .

مرتد سوم

به بچه خفاشی که به ساحت امامان مظلوم شیعه اهانت کرد و به بچه های سرراهی "بالاترین" که کارگردانان این بازی اند.

 بسم رب النور

بسم رب العشق

بسم رب الهادی المهدی

آن که شعر و هرچه موسیقی ست

نذر درگاهش

آن که پاکان هنر در پای او سجاده افکندند

بسم رب العشق

آن که حافظ ها و سعدی ها

عشق او و آل او را بر زبان دارند

بسم رب الهادی المهدی

صاحب عصری که عالم وامدار اوست

گرچه دجالان بدآهنگ

گرچه شیطان های بد ترکیب

داردار و واق واق خویش را آواز می گویند

این نه موسیقی ست

این نه شعر و نه ترانه

این همه فحش است

این فضیحت نامه ی صهیون و آمریکاست

بچه های نطفه هایی از لجن روییده در مرداب

کارگردان

استخوانی پرت خواهد کرد

پیش دم جنبانی چلپاسه ای بدبو

آن دَل هرجایی یابو

 

مزد وق وق کردن سگهای بی اصل و نسب این است

مزد سگدوخوانی این از شغالان بدصداتر

مزد این چندین دهان بی چاک

استخوانی

مزد این مزدورهای مست عیاشش

فکر چندین جایزه از دست خام چند خاخام اند

جایزه در راستای  فکرهایی از جنابت تا جنایت پُر

 جایزه در راستای گنده گویی ها و چیزی از همین هایی که می دانید و می دانند

پولهای هرزه سهم حنجر بدبوی فحاشش

 

مرتدند اینان نه یک تن شان

مرتد اول همین بالاترین با بچه های تخس بی مادر

با همان اصحاب یک پاشان به اسرائیل

با همان  مسئول کلاشش

مرتد دوم

کارگردان چنین آهنگ بد آهنگ

مرتد سوم همین خفاش عیاشش ...

مانده آن سو مادری چشم انتظار راه

مادری شرمنده ی  شاهین...

      نه ،  خفاشش!

شاعر : استاد علی رضا قزوه