شرمنده ی خدا

مادر به فرزندش نگاه می کند ،ثمره ی زندگیش

پدر به فرزندش نگاه می کند ، نهال امیدش

خدا به مخلوقش نگاه می کند ، سند افتخارش

و من به خودم نگاه می کنم که چه با عظمت باید باشم

چون سند افتخار خدا هستم ، و می بینم که چقدر کوچک مانده ام

هنوز ، و چقدر حقیر و چقدر شرمنده ی خدا ،

و می دانم و می دانم و می دانم که تنها شرمنده بودن کافی نیست

 ومی دانم که تنها حرف  می زنم و عمل نمی کنم و چقدر خدا

شرمنده است نزد آسمانیان از وجودهمچو منی .

یا ستار العیوب

یا غفار الذنوب