یک تجربه

امروز به وضوح  ضرب المثل " کوه به کوه نمی رسد ولی آدم به آدم می رسد " را احساس کردم

موقع برگشت از مدرسه به خانه در اتوبوس دانش آموز 20 سال پیشم را دیدم (البته من که او را نشناختم فکر کنم از علایم پیری است 

راستش را بخواهید خیلی خوشحال شدم

چون دانش آموز ی با قلمی شیوا و نوشته هایی دلنشین بود ، جالب اینکه دخترش هم مثل خودش قلمی زیبا دارد . 

سخن بین ما زیاد بود به طوری که گذشت زمان و خستگی مراقبت را از یاد بردم

امروز از اینکه دبیر هستم و باعث شدم که دانش آموزی طبق گفته ی خودش همچنان به ادبیات علاقه مند بماند بسیار شاد شدم .

من مفتخرم به شغلم

پیش ازآن که ...

پیش از آنکه از غذایی که می خوری ایراد بگیری ، به کسی بیندیش که چیزی برای خوردن ندارد .

پیش از آنکه از همسرت گله کنی ، به کسی بیندیش که از خدا مونسی می طلبد .

پیش از آنکه از فرزندت انتقاد نا بجا کنی ،به کسی بیندیش که در آرزوی داشتن فرزند می سوزد .

پیش از آنکه انگشت اتهام به سوی کسی بگیری ،بیندیش که همه ی ما کناهکاریم و باید جوابگوی خدا باشیم .

پیش از آنکه از شغلت ناراضی باشی ،به کسی بیندیش که در آرزوی شغل است .

پیش از آنکه ناشکری کنی ، خدا را شکر کن که هنوز زنده ای برای تلاش و تکاپو .

بخاطر داشته باش  زندگی عطیه ی خداوند است پس ای انسان :

زندگی کن ...

از آن لذت ببر ...

و شکرانه اش را به جای آور ...

منبع اینترنت